Ένας άνθρωπος μία ψήφος

Άθως Κοιρανίδης, Μέλος Δ .Σ.

7 Μαρτίου 2021

Διανύουμε την πέμπτη δεκαετία συνομιλιών στο Κυπριακό χωρίς λύση.  Μελετώντας προσεκτικά τα ιστορικά ντοκουμέντα της δεκαετίας του 1950 και την πορεία των συνομιλιών που ακολούθησε μέχρι σήμερα, φαίνεται ξεκάθαρα ότι οι συνομιλίες ουσιαστικά έχουν λειτουργήσει ως το όχημα μέσω του οποίου το Βρετανοτουρκικό δίδυμο οδηγεί το κυπριακό στον προορισμό που υποδήχθηκε το 1956 για διχοτόμηση της Κύπρου και μετατροπή της σε μία ομοσπονδία με αριθμητική πολιτική ισότητα στην οποία η τουρκική μειονότητα του 18% θα είναι εξισωμένη με την ελληνική πλειοψηφία του 82%. 

Η πρόθεση του Βρετανοτουρκικού διδύμου ήταν ξεκάθαρη από το 1956.  Το πρόβλημα όμως ήταν ότι οι τότε συγκυρίες δεν επέτρεπαν την άμεση επιβολή της.  Ως εκ τούτου, οι Βρετανοί αποικιοκράτες εμβολίασαν το σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας με το ρατσιστικό, διχοτομικό, οθωμανικό κατάλοιπο του δι-κοινοτισμού και το αναχρονιστικό σύστημα εγγυήσεων και μονομερούς επέμβασης ώστε να επιτρέψουν την σταδιακή επιβολή της όταν οι συνθήκες θα το επέτρεπαν.

Η επερχόμενη πενταμερής αποτελεί άλλη μία στάση στην πορεία των συνομιλιών για υλοποίηση του Βρετανοτουρκικού σχεδίου για διχοτόμηση της Κύπρου και υπαγωγή της στον έλεγχο της Τουρκίας.  Καμία κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν κατάφερε τα τελευταία 60 χρόνια να βγάλει το τρένο του κυπριακού από τις ράγες του Βρετανοτουρκικού σχεδίου.  Για διάφορους λόγους οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες μας δεν κατάφεραν να απεξαρτθούν από τον Βρετανικό παράγοντα και μέχρι σήμερα συνεχίζουν να εκτελούν τα προστάγματά του.  Είναι ευρέως γνωστό ότι οι Βρετανοί είχαν και συνεχίζουν να έχουν μέχρι σήμερα τον πρώτο και τελευταίο λόγο στις προσπάθειες του ΟΗΕ για επίλυση του Κυπριακού.  Όσο η κατάσταση αυτή συνεχίζεται το κυπριακό πρόβλημα θα οδεύει με μαθηματική ακρίβεια προς την επίτευξη του Βρετανικού στόχου.

Η επιβίωση των Ελληνοκυπρίων στην πατρίδα τους είναι απόλυτα συνιφασμένη με την απαλλαγή της νήσου από τον έλεγχο και την επιρροή του Βρετανοτουρκικού διδύμου.  Αυτό μπορεί να προκύψει μόνο αν το υφιστάμενο βρετανοκρατούμενο πολιτικό προσωπικό αντικατασταθεί με νέα πρόσωπα με πατριωτική συνείδηση.   Πρόσωπα που δεν θα κατευθύνονται, δεν θα ελέγχονται και δεν θα λογοδοτούν στην πρώην αποικιοκράτειρα.  Πρόσωπα που θα είναι ελεύθερα να προασπίσουν τα συμφέροντα των Ελληνοκυπρίων, να διεκδικήσουν το διεθνές δίκαιο, να καταγγείλουν την Τουρκία στα διεθνή σώματα για την συνεχή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωματων και τα συνεχιζόμενα εγκλήματα πολέμου.  Πρόσωπα που θα διεκδικήσουν την αποχώρηση των παράνομων βρετανικών βάσεων.  Πρόσωπα που θα επιδοθούν σε διεθνή εκστρατεία για να απαιτήσουν την άρση του ρατσιστικού διαχωρισμού του κυπριακού λαού σύμφωνα με εθνοτικά, ρατσιστικά και θρησκευτικά κριτήρια. Πρόσωπα που θα απαιτήσουν την εφαρμογή της θεμελιώδους δημοκρατικής αρχής ένας άνθρωπος μία ψήφος.

Οι επερχόμενες βουλευτικές εκλογές μπορούν και πρέπει να δώσουν ένα ηχηρό μήνυμα στο διεθνή παράγοντα ότι ο κυπριακός λαός δεν θα αποδεχτεί οποιαδήποτε λύση δεν κατοχυρώνει τις θεμελιώδεις δημοκρατικές αξίες, το διεθνές δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο.  

Η επικείμενη πενταμερής αποτελεί άλλη μία Βρετανική μπανανόφλουδα για την Κυπριακή Δημοκρατία.  Η απαίτηση της Τουρκίας και των Τουρκοκυπρίων για δύο κράτη δεν είναι τίποτε περισσότερο από μία μπλόφα και έναν τακτικό ελιγμό αφού δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της πρώτης.

Η αντιμετώπιση του τακτικού ελιγμού της Τουρκίας επιβάλλει ανάλογο τακτικό ελιγμό από τη δική μας πλευρά.  Η θέση για την ανάγκη συζήτησης εναλλακτικών μοντέλων λύσης πέραν της Δι-ζωνικής Δι-κοινοτικής Ομοσπονδίας μας προσφέρει χρυσή ευκαιρία να προτάξουμε με έξυπνο τρόπο, χωρίς να κατηγορηθούμε ότι ξεφεύγουμε από το συμφωνημένο πλαίσιο λύσης, την θεμελιώδη αρχή των δημοκρατικών πολιτευμάτων την οποία η  διεθνής κοινότητα έχει πολύ βαθιά ριζωμένη στα σπλάχνα της, αυτή του «ένας λαός – ένας άνθρωπος – μία ψήφος».  Αυτή η αρχή διασφαλίζει την πολιτική ισότητα του κάθε πολίτη ανεξαρτήτως κοινότητας και αντιμετωπίζει στην ρίζα του το ζιζάνιο του δι-κοινοτισμού, δηλαδή του φυλετικού διαχωρισμού, που έσπειραν οι Βρετανοί αποικιοκράτες πριν την αποχώρησή τους.

Δυστυχώς για μας, η υφιστάμενη πολιτική ηγεσία δεν έχει τη δύναμη να κάνει αυτό το βήμα.  Ας ελπίσουμε ότι δεν θα μας προλάβουν τα γεγονότα και ο λαός θα έχει την ευκαιρία να διορθώσει τις κακές επιλογές του προτού να είναι αργά.