Επιβάλλεται η άμεση πρόταξη λύσης ενιαίου κράτους

Άθως Κοιρανίδης, Μέλος Δ.Σ

30 Ιανουαρίου 2021

Η πρόσφατη δήλωση του ΓΓ του ΟΗΕ ενόψει της επερχόμενης πενταμερούς διάσκεψης για την Κύπρο δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφιβολίας ότι ο κ Γκουτέρες έχει αποδεχθεί προς συζήτηση αλλά και διαπραγμάτευση την τουρκική απαίτηση για λύση δύο κρατών.

Γνωρίζουμε ότι η λύση δύο κρατών δεν είναι επιδίωξη της Τουρκίας αλλά μία τακτικιστική διαπραγματευτική θέση ώστε μέσω συμβιβασμού να καταλήξει στην συνομοσπονδία ή χαλαρή ομοσπονδία η οποία την εξυπηρετεί άριστα αφού της επιτρέπει τον έλεγχο ολόκληρου του νησιού.

Η Τουρκία μας έχει συνηθήσει με τέτοιες τακτικιστικές κινήσεις.  Όχι μόνο στο Κυπριακό, αλλά και σε άλλα προβλήματα που δημιουργεί στις διεθνείς σχέσεις της.  Η ιστορία διδάσκει ότι όποτε αυτές αντιμετωπίστηκαν από τους αντιπάλους με κατευναστικό πνεύμα και ανοχή απέδωσαν στην Τουρκία το επιθυμητό, ενώ όποτε αντιμετωπίστηκαν αποτρεπτικά και επιθετικά έπεσαν στο κενό.

Γνωρίζουμε ότι η Ελληνοκυπριακή πλευρά σύρεται στην επερχόμενη πενταμερή σε πολύ άσχημη χρονική στιγμή κατά την οποία ο εκπρόσωπός της και Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας βάλλεται από παντού λόγω της φημολογούμενης εμπλοκής του σε τεράστια σκάνδαλα διαφθοράς αλλά και των αδιαμφισβήτητων ευθυνών του για την παταγώδη αποτυχία του σχεδίου πολιτιγραφήσεων το οποίο εξέθεσε την Κύπρο διεθνώς, το κούρεμα καταθέσεων του 2013, την χρεωκοπία της Συνεργατικής Κεντρικής Τράπεζας, την πώληση αντί πινακίου φακής των μη εξυπηρετούμενων δανείων σε διεθνή γεράκια και την κακή διαχείριση της πανδημίας που έριξε την πατρίδα μας σε νέα βαθιά οικονομική κρίση.

Η νέα αυτή διεκδίκηση της Τουρκίας επιβάλλεται να αντιμετωπιστεί αποτρεπτικά και επιθετικά.  Η Ελληνοκυπριακή πλευρά οφείλει να αντιπροτείνει την δική της προχωρημένη θέση, η οποια κατ’ εμάς θα έπρεπε να είχε τεθεί προ πολλού καθότι είναι και η μόνη βιώσιμη και δίκαιη, για ένα ενιαίο κράτος. 

Η πρόταση για λύση στη βάση ενιαίου κράτους μπορεί να στηριχτεί πάνω σε πάρα πολλά επιχειρήματα, τα κυριώτερα των οποίων είναι τα ακόλουθα :

Πρώτον, είναι η πλέον συμβατή με το ισχύον και δειθνώς αναγνωρισμένο σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας και θα επαναφέρει τη χώρα στη συνταγματική ομαλότητα και νομιμότητα.

Δεύτερον, είναι αυτή που διασφαλίζει, χωρίς την παραμικρή αμφιβολία, τη συνέχιση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Τρίτον, σε αυτήν είναι θεμελιωμένη η συμφωνία προσχώρησης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαική Ένωση.

Τέταρτον, είναι αυτή η οποία, με κατάργηση των αναχρονιστικών εγγυήσεων, θα απαλλάξει το νησί από εξωτερικές επιρροές και παρεμβάσεις τρίτων χωρών οι οποίες στο παρελθόν προκάλεσαν τα προβλήματα στις σχέσεις μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων της Κύπρου.

Πέμπτον, είναι αυτή που θα διασφαλίσει μέσω του Ευρωπαικού κεκτημένου ίσα δικαιώματα σε όλους τους νόμιμους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Έκτον, είναι η πλέον οικονομικά συμφέρουσα λύση για την Κυπριακή Δημοκρατία και τους πολίτες της καθότι θα αποφύγει την συντήρηση διπλών και σε κάποιες περιπτώσεις τριπλών θεσμών (π.χ. βουλών, κυβερνήσεων, αστυνομιών, δημόσιων υπηρεσιών κλπ).

Έβδομον, θα επιλύσει με πολύ εύκολο τρόπο το περιουσιακό και το εδαφικό που για 45 χρόνια ταλανίζουν τις ηγεσίες των δύο κοινοτήτων στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων χωρίς αποτέλεσμα, αφού πλέον δεν θα υφίσταται θέμα δύο ζωνών.

Όγδοόν, με τον εκσυγχρονισμό των ρατιστικών και αναχρονιστικών προνοιών του σύνταγματος του 1960, η Κυπριακή Δημοκρατία θα μεταμορφωθεί σε ένα σύγχρονο κράτος το οποίο θα μπορεί να λειτουργεί απρόσκοπτα και αποτελεσματικά για την ευημερία όλων των νόμιμων κατοίκων της.

 Ένατον, και ίσως πιό σημαντικό για τη διεθνή στήριξη της πρότασης, είναι αυτή που εξυπηρετεί κάλλιστα τα συμφέροντα των πλείστων χωρών της περιοχής πλην της Τουρκίας, αλλά και άλλων χωρών που αντιτίθενται στην επεκτατική στρατηγική της Τουρκίας, ιδιαίτερα στην Ανατολική Μεσόγειο.

Δέκατον, θα γίνει παγκόσμιο σημείο αναφοράς για την επικράτηση του διεθνούς δικαίου και την αποκατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη στιγμή που αυτά αμφισβητούνται ευρέως σε όλη την υφήλιο.

Όποτε στο παρελθόν προβάλλετο η θέση για πρόταξη του ενιαίου κράτους ως βάσης λύσης του κυπριακού, αντιμετωπίζετο στο εσωτερικό με το επιχείρημα ότι, παρόλο που είναι η κάλλιστη, εν τούτοις είναι πολύ δύσκολο να μετακινηθούμε από την συμφωνημένη βάση λύσης της Δι-κοινοτικής Δι-ζωνικής Ομοσπονδίας.  Η μετακίνηση της Τουρκίας από αυτή προσφέρει μία εξαιρετική ευκαιρία για να το πράξουμε.

Το ερώτημα είναι αν η πολιτική ηγεσία έχει την βούληση, το σθένος, την δεξιότητα και την τόλμη να το διεκδικήσει.  Το αμφιβάλλω αλλά το εύχομαι.