Οι συναντήσεις Κυπρίων πολιτικών με Τούρκους αξιωματούχους

Άθως Κοιρανίδης, Μέλος Δ.Σ.

24 Νοεμβρίου 2018

Πριν λίγες μέρες, ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ είχε συνάντηση διάρκειας μιάμισυ ώρας περίπου με τον Τούρκον Υπουργόν Εξωτερικών στο σπίτι του τελευταίου στην Άγκυρα.  Όπως προαναγγέλθηκε, σκοπός της συνάντησης ήταν να συζητήσουν το Κυπριακό και να διερευνήσουν την προοπτική επανέναρξης των συνομιλιών.  Πρίν την συνάντηση, ο Άντρος Κυπριανού είχε συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας με σκοπό, όπως ανακοινώθηκε, να συμφωνήσουν τα μηνύματα που θα μετέφερε ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ στον Τούρκο ΥΠΕΞ.  Σύμφωνα με δηλώσεις του Άντρου Κυπριανού και των συνεργατών του, ο βασικός στόχος αυτής της συνάντησης ήταν η εξακρίβωση των πραγματικών στόχων και προθέσεων της Τουρκίας σε  σχέση με το Κυπριακό και την επανέναρξη των συνομιλιών.

Τα τελευταία χρόνια, οι ανεπίσημες συναντήσεις Κυπρίων πολιτικών, ιδιαίτερα των δύο μεγάλων κομμάτων ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ, έχουν καθιερωθεί και αυξηθεί σε συχνότητα. Πολλοί διερωτούνται τι εξυπηρετούν αυτές οι συναντήσεις.

Όσον αφορά τους Κύπριους πολιτικούς, είναι άξιον απορίας τι πρόσθετο έχουν να εξακριβώσουν οι πολιτικοί μας από αυτό που φαίνεται ξεκάθαρα δημόσια και δηλώνεται με παρρησία σχεδόν καθημερινά εδώ και δεκαετίες ως προς τους στόχους και προθέσεις της εισβολέως.  Οι περισσότεροι Κύπριοι πολίτες αισθάνονται ότι αυτά γίνονται για τα μάτια του κόσμου, για λαϊκισμό και επίδειξη πολιτικού εκτοπίσματος.

Όσον αφορά του Τούρκους κυβερνητικούς αξιωματούχους, διερωτάται κανείς τι έχουν να ωφεληθούν από τέτοιες συναντήσεις. Γιατί ανοίγουν τα σπίτια τους για να φιλοξενήσουν με οικειότητα του Κύπριους πολιτικούς όταν δεν αναγνωρίζουν καν το συντεταγμένο κράτος στο οποίο υπηρετούν; Η πρόσφατη εξαγγελία του Αρχηγού των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων (Israel Defence Forces) ότι: ««Ο νέος πόλεμος θα είναι μάχη επηρεασμού της συνείδησης της άλλης πλευράς» απαντά στο σημαντικό αυτό ερώτημα.  Οι Τούρκοι γνωρίζουν ότι με τη χρήση σύγχρονων μεθόδων ψυχολογικού πολέμου, μπορούν να επηρεάσουν τις συνειδήσεις των Κυπρίων πολιτικών, ιδιαίτερα αυτών που ανήκουν στο διεφθαρμένο κομματικό κατεστημένο και δεν φημίζονται για το ήθος και των πατριωτισμό τους. Οι Τούρκοι έχουν εκ πείρας διαπιστώσει την χρησιμότητα αυτών των πολιτικών στην κάμψη του αγωνιστικού φρονήματος του κυπριακού λαού, στην βελούδινη αποδοχή των τετελεσμένων της εισβολής και κατοχής, στην εξάλειψη των αντιδράσεων στις προκλητικές ενέργειες της χώρας τους, στην προώθηση των συμφερόντων της χώρας τους στην Ευρωπαική Ένωση, στο ανούσιο ροκάνισμα του χρόνου μέσα από άκαρπες συνομιλίες δεκαετιών και στην αποδοχή λύσης στο κυπριακό πρόβλημα η οποία θα προτεκτοροποιεί την Κύπρο και θα την θέτει κάτω από την οριστική κηδεμονία της χώρας τους.

Ο κυπριακός λαός πρέπει να συνέλθει από τον πολιτικό λίθαργο στον οποίο έχει συρθεί από τα απανωτά σόκ της παγκόσμιας διακυβέρνησης και να ξεσηκωθεί κατά των πολιτικών ταγών που τον εκμεταλλεύονται με τεράστιο κόστος και ανεπανόρθωτες συνέπειες.  Ο λαός πρέπει να ζητήσει και να αναδείξει πολιτικούς ηγέτες οι οποίοι να είναι ερωτευμένοι με το λαό και την πατρίδα μας και όχι με το χρήμα και τη δόξα.  Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να ζήσουμε καλύτερες μέρες.