ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ 2013

30 Νοεμβρίου 2015

Απότοκο πράξεων διαφθοράς από τραπεζίτες και πολιτικούς

Η κατάρρευση του κυπριακού τραπεζικού συστήματος ήταν απότοκο σειράς πράξεων διαφθοράς και αμέλειας από τραπεζίτες και το πολίτικό προσωπικό αλλά και εκμετάλλευσης αυτών των πράξεων από τα διεθνή κέντρα λήψης αποφάσεων. 

Τα πρώτα ίχνη διαφθοράς σε σχέση με το τεράστιο κεφάλαιο της κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος ανάγονται στο 2007 και σχετίζονται με την δωροδοκία των 2 μεγάλων κομμάτων, του τότε κεντρικού τραπεζίτη και πιθανότατα κάποιων άλλων από την Focus.  

Το 2008 η Τράπεζα Κύπρου προχωρά στην εξαγορά της Ρωσικής Τράπεζας Uniastrum κάτω από συνθήκες που διερευνώνται.

Το Ιούλιο του 2011 γίνεται η φονική έκρηξη στο Μαρί για την οποία το πόρισμα Πολυβίου απέδωσε ευθύνες για αμέλεια και επικράτηση προσωπικών και κομματικών συμφερόντων εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος. 

Τον Μάρτιο 2012 γίνεται η απομείωση του χρέους των Ελλαδικών τραπεζών και οι Κυπριακές τράπεζες γράφουν απώλειες €4,0 δις λόγω ερασιτεχνικών χειρισμών της τότε κυβέρνησης Χριστόφια.

Αμέσως μετά ξεκινά η εκροή καταθέσεων από την Λαϊκή Τράπεζα και η χορήγηση έκτακτης ρευστότητας ELA.

Τον Ιούνιο 2012, με απόφαση της Βουλής των Αντιπροσώπων, η Λαϊκή Τράπεζα κρατικοποιείται με επένδυση €1,8 δις, φορτώνοντας στον Κύπριο φορολογούμενο τα συσσωρευμένα λάθη τραπεζιτών, υπηρεσιακών και πολιτικών.

Τον Ιούλιο 2012 η κυβέρνηση Χριστόφια καλεί την ΤΡΟΙΚΑ να παρέμβει για να στηρίξει την κυπριακή κυβέρνηση.  Τότε ξεκινά ο σχεδιασμός της διάλυσης του τραπεζικού συστήματος από την ΤΡΟΙΚΑ σε συνεννόηση με υπηρεσιακούς παράγοντες στην Κύπρο με τον προγραμματισμό σειράς παράνομων, παράτυπων και πειραματικών ενεργειών.

Τον Οκτώβριο 2012 η Κεντρική Τράπεζα επιλέγει σκανδαλωδώς και αδικαιολόγητα την PIMCO να προσδιορίσει τις ανάγκες του τραπεζικού συστήματος, με στόχο την διόγκωσή τους για δικαιολόγηση των προγραμματισμένων παράνομων, παράτυπων και πειραματικών ενεργειών τους.

Τον Φεβρουάριο 2013 ο Νίκος Αναστασιάδης εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας στη βάση δεσμεύσεων ότι δεν θα υπάρξει κούρεμα καταθέσεων.  Αμέσως μετά την εκλογή του ξεκινά κύμα εξαγωγής καταθέσεων στο εξωτερικό το οποίο περιλαμβάνει και πρόσωπα του στενού περιβάλλοντος του Προέδρου. 

Τον Μάρτιο 2013 το Eurogroup αποφασίζει το κούρεμα καταθέσεων με την ψήφο της Κυπριακής κυβέρνησης  το οποίο ψηφίζεται από την Κυπριακή Βουλή.  Αμέσως μετά πραγματοποιείται η πώληση των δραστηριοτήτων των Κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα σε εξευτελιστική τιμή προσφέροντας στην Τράπεζα Πειραιώς δώρο €3,5 δις.  Στην πώληση επιλέγεται σκανδαλωδώς να ενεργήσει εκ μέρους της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου η εταιρεία Alvarez & Marshall, η οποία είχε τεράστια σύγκρουση συμφερόντων.  Ταυτόχρονα, συγχωνεύεται η Λαική Τράπεζα με την Τράπεζα Κύπρου και φορτώνεται ο ELA ύψους €9,5 δις της Λαϊκής στην Τράπεζα Κύπρου. Την ίδια στιγμή, διαγράφεται οφειλή του Κυπριακού δημοσίου προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων ύψους €7,0 δις στερώντας από το Κύπριο φορολογούμενο το όφελος των εισφορών του για πολλά χρόνια.

Τον Μάιο 2014 συνομολογείται συμφωνία του Πρόεδρου Αναστασιάδη με τον κεντρικό τραπεζίτη Πανίκο Δημητριάδη για τερματισμό του συμβολαίου του με σκανδαλώδεις πρόνοιες.  Τον επόμενο μήνα, η νέα κεντρική τραπεζίτης υπογράφει συμβόλαιο που προνοεί αντιδεοντολογικούς όρους και αυξημένες αποδοχές.  

Τον Οκτώβριο 2015 ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας απομακρύνεται από τη θέση του μετά από καταδικαστική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου για ανάρμοστη συμπεριφορά έναντι του Γενικού Εισαγγελία κατόπιν διαφωνίας τους σχετικά με την διερεύνηση ποινικών υποθέσεων διαφθοράς. Λόγω του μεγέθους και της σημασίας αυτής της μεγάλης υπόθεσης θα καταπιαστούμε ξεχωριστά με κάθε μία από τις σημαντικές καταγγελίες που φαίνονται στο πιο κάτω χρονόγραμμα