Άθως Κοιρανίδης, Μέλος Δ.Σ.

5 Δεκεμβρίου 2020

«Είμαι στη Βουλή για 28 χρόνια. Τώρα είμαι Πρόεδρος της.» Αυτό είπε ο τέως Πρόεδρος της Βουλής Δημήτρης Συλλούρης στους συνδαιτημόνες του, υπό συγκάλυψη δημοσιογράφους του Al Jazeera και τάχατες εκπροσώπους ενός φυλακισθέντος για διαφθορά Κινέζου, για να τους πείσει ότι είχε τον τρόπο να οργανώσει το απαραίτητο κύκλωμα διαφθοράς ώστε να επηρεάσει τους υπεύθυνους κρατικούς αξιωματούχους για να παραβλέψουν τα κωλύματα της περίπτωσης του και να εγκρίνουν το αίτημα πολιτογράφησης του.

Ο Δημήτρης Συλλούρης είναι ένας από τους πολλούς πολιτικούς δεινόσαυρους της χώρας μας οι οποίοι έχουν μετατρέψει το λειτούργημα του πολιτικού σε βιοποριστικό επάγγελμα και εξαρτώνται από αυτό για την επιβίωση και τον πλουτισμό τους, αφού η παρατεταμένη αποστασιοποίησή τους από τις επαγγελματικές δραστηριότητές τους κατέστησε πολύ δύσκολη την επιστροφή τους σε αυτές.

Όλοι ανεξαιρέτως οι κομματάρχες βρίσκονται στην πολιτική και κατέχουν βουλευτικό αξίωμα η/και αρχηγία κόμματος πέραν των 10 ετών.  Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατέχει το σκήπτρο με 32 χρόνια και ακολουθούν ο Δημήτρης Συλλούρης με 29 χρόνια,  οι Άντρος Κυπριανού και Γιώργος Περδίκης με 19 χρόνια, η Ελένη Θεοχάρους με 18 χρόνια, ο Αβέρωφ Νεοφύτου με 17 χρόνια, ο Νικόλας Παπαδόπουλος με 14 χρόνια, οι Μαρίνος Σιζόπουλος και Χρίστος Χρίστου με 12 χρόνια και ο Γιώργος Λιλλήκας με 11 χρόνια.

Από τη στιγμή που οποιοσδήποτε άνθρωπος αποσύρεται από την επαγγελματική σταδιοδρομία του και καθίσταται βιοποριστικά εξαρτώμενος από την πολιτική, γίνεται ευάλωτος και ξεκινά να φθείρεται αφού αρχίζει φυσιολογικά να τον απασχολεί το μέλλον του, η επανεκλογή του και οι οικονομικές συνέπειες της πιθανής μη επανεκλογής του. Χάνει την προσήλωσή του στην εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος και νοιάζεται για το δικό του μέλλον.

Η εξοικείωση με τις διαδικασίες και τους δημόσιους λειτουργούς τον καθιστά στόχο επιτήδειων οι οποίοι επιζητούν εκδουλεύσεις για προώθηση των προσωπικών τους συμφερόντων.

Ο συνδυασμός των πιο πάνω καθιστά τον πολιτικό επιρρεπή στη διαφθορά εκτός εάν έχει δυνατό ηθικό υπόβαθρο, κάτι που τις μέρες μας σπάνια συναντάται.

Η υπηρεσία της πατρίδας από τη θέση του πολιτικού αποτελεί ιερό λειτούργημα και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται.  Οι φιλοπάτριδες ταλαντούχοι πολίτες οφείλουν να προσφέρουν τους εαυτούς τους στους ψηφοφόρους πολίτες προς επιλογήν και εφόσον επιλεγούν να δίνονται ψυχή τε και σώματι στην υπηρεσία της πατρίδας για μια περίοδο που δεν πρέπει να είναι ούτε υπερβολικά σύντομη ώστε να τους δίνεται η ευχέρεια της προσαρμογής και παραγωγής έργου αλλά ούτε και υπερβολικά μακρά ώστε να προστατεύονται από τη φθορά.

Επιστημονικές έρευνες δεκαετιών συγκλίνουν στο ότι η περίοδος υπηρεσίας σε ηγετικές θέσεις δεν πρέπει να ξεπερνά τα 10 έτη, λόγω του ότι η παραγωγικότητα αρχίζει να μειώνεται παρόλη την αυξημένη εμπειρία. Οι σημαντικές βελτιώσεις που κάποιος ή κάποια έχουν να προσφέρουν σε ένα οργανισμό προσφέρονται συνήθως στα πρώτα 5 χρόνια της θητείας τους.  Μετά η έμφαση δίνεται στην εμπέδωση και προσαρμογή τους.  Στην περίπτωση της πολιτικής, όπου δεν υπάρχει στενή παρακολούθηση της αποτελεσματικότητας και παραγωγικότητας εργασίας, η μέγιστη περίοδος υπηρεσίας στελεχών σε ηγετικές θέσεις επιβάλλεται να είναι σημαντικά μικρότερη.

Δεδομένου του σοβαρού προβλήματος διαφθοράς που αντιμετωπίζουμε, επιβάλλεται ο άμεσος δια νόμου περιορισμός της θητείας των αιρετών αξιωματούχων στα 10 χρόνια.  Αυτό θα εξαναγκάσει τα κόμματα να ανανεωθούν, θα απαλλάξει τον τόπο από τους πολιτικούς δεινόσαυρους που τον καταδυναστεύουν, θα επιτρέψει την ριζική πάταξη της διαφθοράς και θα θέσει τα θεμέλια για  αναγέννηση του κράτους μας.  Στο μέλλον, η θητεία θα μπορούσε να περιοριστεί περαιτέρω στα 5 χρόνια.  Τότε, η πολιτική θα μετατραπεί σε πραγματικό λειτούργημα για όσους πράγματι  επιθυμούν να υπηρετήσουν την πατρίδα χωρίς προσωπικό όφελος.